کد زیر را در نظر بگیرید:

def main():

print “hello world!”

print “Guru99”

در اینجا ما دو قطعه از چاپ را داریم که یکی در یک تابع اصلی تعریف شده است که “hello world” و دیگری مستقل است که “Guru99” را چاپ می کند. وقتی تابع ()main را اجرا می کنید :

• فقط “Guru99” چاپ می شود
• و از کد ” hello world” خبری نیست.

زیرا تابع فراخوانی”if__name __ ==” __main__ را اعلام نکردیم.

• هنگامی که مترجم پایتون یک سورس فایل را بخواند ، تمام کدهای موجود در آن را اجرا می کند.
• وقتی پایتون ” source file” را به عنوان برنامه اصلی اجرا می کند ، متغیر ویژه (__name__) را برای داشتن یک مقدار (“__main__”) تعیین می کند.
• هنگامی که شما تابع main را اجرا می کنید ، آنگاه عبارت “if” را می خواند و بررسی می کند که آیا __name__ برابر است با __main__ یا نه.
• در پایتون “if__name __ ==” __main__ به شما امکان می دهد فایل های پایتون را به صورت ماژول های قابل استفاده مجدد یا برنامه های مستقل اجرا کنید.

مانند C ، پایتون از == برای مقایسه while = for استفاده می کند. مترجم پایتون از دو روش تابع main را استفاده می کند

• import: نام فایل ماژول = __name__

false statement== if و اسکریپت در __main__ اجرا نمی شود

• اجرای مستقیم: __ main __ =__ name __

اگر true == statement if و اسکریپت در _main___ اجرا می شود

• بنابراین وقتی کد اجرا شد ، نام ماژول را با “if” بررسی می کند.

مهم است که بعد از تعریف تابع main (تابع اصلی)، کد را با if__name __ == “__main__” فراخوانی کنید و سپس آن را اجرا کنید ، فقط در این صورت خروجی “hello world” را در کنسول برنامه نویسی مطابق شکل زیر دریافت خواهید کرد.

ادامه مطلب...

متغیر پایتون یک مکان حافظه رزرو شده برای ذخیره مقادیر است. به عبارت دیگر ، یک متغیر در یک برنامه پایتون داده ها را برای پردازش به کامپیوتر می دهد.

هر متغیر در پایتون نوع داده یا datatype دارد. انواع داده های مختلف در پایتون عبارتند از: Numbers ، List ، Tuple ، Strings ، Dictionary و غیره. متغیرها را می توان با هر اسم یا حروف الفبا مانند a، aa، abc و غیره بیان کرد.

در این آموزش ، موارد زیر را یاد خواهیم گرفت:

نحوه تعریف و استفاده از متغیر

به مثال زیر توجه کنید. متغیر “a” را تعریف می کنیم و آن را چاپ می کنیم.

a=100

print a

تعریف مجدد متغیر

می توانید متغیر را دوباره تعریف کنید حتی پس از آنکه یک بار تعریف کردید.

در اینجا متغیر را مقدار دهی اولیه f = 0 کردیم.

بعدا متغیر f را به مقدار “guru99” تغییر می دهیم.

ادامه مطلب...

پايتون از يك كاراكتر پشتيباني نمي كند ، و كاراكتر هاي تك را به عنوان رشته هايي با طول يك ، و يا substring در نظر مي گيرد.

براي بدست آوردن زير رشته از براكت هاي مربعي به همراه شاخص ابتدا و انتها استفاده مي كنيم.

var1 = “Guru99!”

var2 = “Software Testing”

print (“var1[0]:”,var1[0])

print (“var2[1:5]:”,var2[1:5])

عملگر هاي مختلف رشته

عملگرهاي رشته اي مختلفي وجود دارد كه مي توانند به روش هاي مختلفي مانند اتصال رشته هاي مختلف مورد استفاده قرار گيرند.

فرض كنيد اگر a = guru و b = 99 باشد ، آنگاه a + b = “guru99”. به طور مشابه ، اگر از a2استفاده كنيد ، “GuruGuru” خواهد شد. به همين ترتيب ، مي توانيد از عملگرهاي ديگر در رشته استفاده كنيد.

ادامه مطلب...

تاپل دقيقا مانند ليستي دنباله دار از اشياء پايتون است. تفاوت ليست و تاپل در اين است كه ليست در براكت هاي مربع تعريف مي شود و قابل تغيير است اما تاپل در پرانتز تعريف مي شود و قابل تغيير نيست. با اين حال ، مي توانيد بخش هايي از تاپل هاي موجود را برداريد تا بتوانيد تاپل هاي جديدي ايجاد كنيد.

ساختار تاپل

Tup = (‘Jan’,’feb’,’march’)

براي نوشتن تاپل خالي ، بايد بين پرانتز چيزي ننويسيد.

tup1 = ();

براي نوشتن تاپل براي يك مقدار واحد ، بايد حتما كاما درج كنيد ، حتي اگر يك مقدار واحد نيز وجود داشته باشد. همچنين در انتهاي آن مانند شكل زير بايد ; بگذاريد.

Tup1 = (50,);

شاخص هاي تاپل ها از ۰ شروع مي شوند و مي توان آن ها را متصل كرد ، برش داد و…

در اين آموزش مي آموزيم:

• Packing و Unpacking
• مقايسه تاپل ها
• استفاده از تاپل ها به عنوان كليد در فرهنگ لغات
• حذف تاپل ها
• برش تاپل
• توابع ساخته شده با تاپل
• مزاياي استفاده از تاپل به جاي ليست

ادامه مطلب...

ديكشنري ها نمونه ديگري از ساختار داده هستند. ديكشنري براي نقشه يا پيوند دادن چيزهايي كه مي خواهيد با كليد آن ها را ذخيره كنيد ، استفاده مي شود. ديكشنري در پايتون دقيقاً مانند ديكشنري در دنياي واقعي است. ديكشنري پايتون با دو عنصر كليد و مقدار تعريف مي شود.

• كليد ها عنصر واحد خواهند بود.
• مقادير مي توانند يك ليست يا ليستي درون ليست ديگر ، اعداد و غيره باشند.

در اين آموزش، موارد زير را ياد خواهيم گرفت:

• متد هاي ديكشنري پايتون
• كپي ديكشنري
• به روز كردن ديكشنري
• حذف كليدها از ديكشنري
• متد ()items ديكشنري
• مرتب كردن ديكشنري
• توابع داخلي ساخته شده ديكشنري پايتون
• متد ()len ديكشنري
• انواع متغير
• متد ()cmp ليست پايتون
• (Dic(Str

ادامه مطلب...

از عملگرها براي انجام عمليات روي مقادير و متغيرها استفاده مي شود. عملگرها مي توانند آيتم هاي تكي را دستكاري كرده و نتيجه را بر گردانند. آيتم هاي داده به عنوان عملگر يا آرگومان شناخته مي شوند. عملگرها يا توسط كلمات كليدي يا كاراكترهاي خاص نمايش داده مي شوند. به عنوان مثال ، براي عملگرهاي شناسه از كلمه كليدي “is” و “not” استفاده مي كنيم.

در اين آموزش موارد زير را ياد مي گيريم:

• عملگرهاي محاسباتي
• عملگرهاي مقايسه
• عملگرهاي انتساب پايتون
• عملگرهاي منطقي يا عملگرهاي بيتي
• عملگرهاي بررسي عضويت
• عملگرهاي هويت
• تقدم عملگر

عملگرهاي محاسباتي

عملگرهاي محاسباتي، محاسبات رياضي مختلف را انجام مي دهند مانند جمع ، تفريق ، ضرب ، تقسيم ، مد٪ ، توان ، و غيره. متد هاي مختلفي براي محاسبه رياضيات در پايتون وجود دارد ، مانند استفاده از تابع Eval ، تعريف متغير و انجام محاسبات يا فراخواني توابع.

مثال: براي عملگرهاي رياضي جمع را مثال مي زنيم كه دو عدد ۴ و ۵ را با م جمع مي كند.

x= 4

y= 5

print(x + y)

به طور مشابه ، مي توانيد از عملگرهاي محاسباتي ديگر مانند ضرب (*) ، تقسيم (/) ، تفريق (-) و غيره استفاده كنيد.

ادامه مطلب...

۱- از تونیک های یاد یار برای یاری حافظه کمک بگیرید
یادیار، آن چیزی است که به حافظه یاری می دهد و می تواند این کار را از طریق فرمول های خاص انجام دهد. شما می توانید چنین امکانی را خودتان ایجاد کنید (مثل یک شعر یا سر کلمه ها) که به راحتی عبارات و کلمات جدید را به یاد بسپارید. در این مسئله کمی خلاقانه تر عمل کنید تا در به خاطر آوردن مشکلی نداشته باشید. 

۲- از روشی استفاده کنید که برای شما بهتر جواب می دهد
ساختار بدنی و ذهنی افراد با یکدیگر متفاوت است و نمی توان برای همه یک روش را استفاده کرد. بعضی افراد با خواندن بهتر یاد می گیرند، در حالیکه بعضی دیگر از راه بصری بهتر عمل می کنند. بعد از پایان یافتن درس، وقتتان را صرف پیدا کردن روش هایی کنید که به شخصه برای شما مفیدتر است.

۳- کلمات را تصویرسازی کنید
حتی اگر انسان بصری نباشید، اما ارتباط برقرار کردن کلمات با تصاویر و افراد، روش بسیار کاربردی می باشد. زمانی که از این تکنیک استفاده می کنید، از راهی زبان جدید را می آموزید که زبان مادری خود را نیز از همان راه یاد گرفته بودید.

برای این کار کافی ست که برای هر کلمه، عبارت یا … از زبان در ذهن خودیک تصویر بسازید. حافظه تصویری انسان تا ۱۰ برابر قوی تر از حافظه شنیداری یا خواندنی ست. بخصوص از نمودارها، شکل ها و رنگ کردن کلمات کمک بگیرید.

ادامه مطلب...

۱- تصمیم بگیرید که می خواهید زبان کانتونی را یاد بگیرید یا این که می خواهید زبان ماندارین را انتخاب کنید. ماندارین زبانی است که بیشتر در سرزمین اصلی چین صحبت می شود، بنابراین اگر قصد سفر به چین را دارید یا می خواهید با مردمی که در سرزمین اصلی چین زندگی می کنند، صحبت کنید؛ انتخاب ماندارین می تواند گزینه خوبی باشد. کانتونی بیشتر در آمریکای شمالی صحبت می شود، بنابراین اگر می خواهید با مردم چین در کانادا یا ایالات متحده ارتباط برقرار کنید؛ انتخاب زبان کانتونی ایده آل است.

• ماندارین همچنین اغلب در معاملات تجاری بین چین و آمریکای شمالی مورد استفاده قرار می گیرد ، بنابراین اگر قصد دارید با شرکت های چینی تجارت کنید، ممکن است یادگیری این زبان برای شما کاربردی تر باشد.
• در زبان چینی؛ بسیاری از گویش های دیگر وجود دارد، اما ماندارین و کانتونی دو مورد متداول هستند.

۲- چهار لحن موجود در ماندارین را مطالعه کنید. چینی یک زبان آهنگین است ، به این معنی که این زبان؛ برای ایجاد معنی از تلفظ استفاده می کند. یعنی وقتی یک کلمه مشابه با لحنی متفاوت گفته می شود می تواند معنی دیگری داشته باشد. برای یادگیری لحن ها به بهترین وجه؛ باید به صدای آنها و تکرار لحن ها تا حد امکان گوش بدهید. ممکن است در بخشی از جمله؛ هنگام بیان کلمه ای در انتخاب لحن دچار اشتباه شوید؛ نگران نباشید زیرا مرتکب این اشتباهات شدن عادی و بخشی از فرآیند یادگیری تان است. برای این که بتوانید درست به زبان ماندارین صحبت کنید؛ باید تمرین و تسلط داشته باشید. ماندارین دارای ۴ لحن است:

• لحن ۱: سطح
• لحن ۲: بالا رونده
• لحن ۳: خارج شدن
• لحن ۴: ورود / توقف نهایی

ادامه مطلب...

۱- یک هدف تعیین کنید
برای داشتن شور و اشتیاق، باید یک دلیل قانع کننده برای یادگرفتن زبان داشته باشید. قبول شدن در یک امتحان، دلیل به اندازه ی کافی قانع کننده ای نیست. همچنین پیدا کردن یک کار هم دلیل کافی نیست. به یک دلیل بزرگ برای انجام اینکار نیاز دارید. اگر مشوق شما میتواند پول باشد، تصور کنید که زبان انگلیسی چگونه میتواند شما را پولدار کند. خانه رویایی، ماشین رویایی و زندگی رویاییتان را تجسم کنید. اگر عشق محرک شماست، تصور کنید که چه انسان های فوق العاده ای را میتوانید در دیگر کشورها ملاقات کنید. به رابطه با خارجی های زیبا و جذاب فکر کنید!

دلیل تان را بر روی یک کاغذ بزرگ بنویسید و در اتاق تان بچسبانید.
۲- حداقل روزانه ۲-۴ ساعت تمرین (حتی روزهای تعطیل)
برای اینکه در عرض ۲-۳ ماه مسلط شوید، باید پشتکار زیاد داشته باشید؛ به عبارت دیگر شما باید ۸-۱۴ ساعت در روز زبان تمرین کنید (ترجیحا عبارات کاربردی). بهتر است ۱ ساعت لغت بخوانید، ۱ ساعت مکالمات ساده کتاب ها را روبروی آینه با خود تمرین کنید. سپس ۲ ساعت انگلیسی گوش کنید و ۲ ساعت متن های انگلیسی را بخوانید؛ و به همین ترتیب ادامه دهید. نیازی نیست دنبال این عبارات بگردید. از انتهای همین پاراگراف آنها را دانلود کنید و در کامپیوتر و گوشی خود ذخیره کنید. اگر بدانید که چگونه باید سلام و خداحافظی کنید ، و همچنین برخی از سوالات اساسی را بپرسید، می توانید مکالمه ای کوتاه با هر کسی به زبان انگلیسی داشته باشید.

۳- روش صحیح خواندن زبان
اولین بار که مطلب جدیدی از زبان را مطالعه میکنید (مثلا یک لغت)، اگر همان مطلب را در ۲۴ ساعت آینده هم یک بار مرور کنید، تا ۸۰٪ آنچه را که جدیداً یاد گرفته اید حفظ میکنید
پس از یک هفته، می توانید تنها پس از پنج دقیقه مرور همان مطلب، بدون فراموشی همه آن را به خاطر بیاورید. این مطلب تا ۳۰ روز در ذهن شما می ماند.
بعد از چهل روز اگر همان مطلب را مجددا مطالعه کنید، ماندگاری آن در ذهن تان تا ۶ ماه خواهد بود!
پس یک بار همان شبی که مطلب را یاد می گیرید مرور کنید، هفته بعد هم یک بار و چهل روز بعد هم یک بار

ادامه مطلب...